یادم آمد
شوق روزگار کودکی
مستی بهار کودکی
یادم آمد
آن همه صفای دل که بود
خفته در کنار کودکی
رنگ گل جمال دیگر در چمن داشت
آسمان جلال دیگر. پیش من داشت.
شور و حال کودکی برنگردد دریغا
قیل و قال کودکی بر نگردد دریغا!!
به چشم من همه رنگی فریبا بود
دل دور از حسد من شکیبا بود
نه مرا سوز سینه بود
نه دلم جای کینه بود
شور و حال کودکی برنگردد دریغا
قیل و قال کودکی برنگردد دریغا
روز و شب دعای من بوده با خدای من
کز کرم کند حاجتم روا
آنچه مانده از عمر من به جا
گیرد و پس دهد به من دمی
مستی کودکانه مرا
شور و حال کودکی برنگردد دریغا
قیل و قال کودکی برنگردد دریغا!!
.
.
.
.
پسر بودن یعنی نافتو که بریدن روش 2 سال حبس هم بریدن
پسر بودن یعنی فقط تا اخر دبستان بابا مامان پشت سرتن بعدش جامعه بزرگت میکنه
پسر بودن یعنی فقط یه سال وقت داری که کنکور قبول نشی
پسر بودن یعنی بعد 18 دیگه یا سربازی یا سربار
پسر بودن یعنی استرس سربازی و حسرت درس خوندنه بدون استرس
پسر بودن یعنی بعد بابا مرده خونه بودن سنم نمیشناسه یعنی چی؟؟ یعنی بابا نباشه نون باید بدی حالا 5 ساله باشی یا 50 ساله
پسر بودن یعنی حفظ خواهر و مادر و همسرت از هر چی هیزیه
پسر بودن یعنی آزادی که از ( آ ) اولش تا ( ی ) آخرش همش مسئولیته و حصار
پسر بودن یعنی جنگ که شد گوشت تنت سپر ناموسته
پسر بودن یعنی یه سگ دو زدن واسه یه لقمه نون که جلو زن و بچه کم نیاری
پسر بودن یعنی واسه عید لباس نخری که دخترت واسه خریده لباس هر چی دوست داره بخره
پسر بودن یعنی بی پول عاشق نشی
پسر بودن یعنی حرفایی که میمونه تو دل
پسر بودن یعنی " مرد که گریه نمیکنه "
پسر بودن یعنی همیشه بدهکار بودن به همه
پسر بودن یعنی بعد سربازی روز اول کلی تحویلت میگیرن روز دوم به چشه زالو نگات میکنن
.
.
.
پسر بودن یعنی .......... مسئولیت مسئولیت
سر آخر خداوند از من و تو خواهد پرسید:
"آیا
زندگی را زندگی کرده ای؟"
عزیز من
اگر نمی توانی بلوطی بر فراز تپه ای باشی،بوته ای در دامنه ای باش،
ولی بهترین بوتهای باش که در کناره راه میروید.
اگر نمیتوانی بوتهای باشی،علف کوچکی باش
و چشمانداز کنار شاه راهی را شادمانهتر کن.
اگر نمیتوانی نهنگ باشی، فقط یک ماهی کوچک باش،
ولی بازیگوشترین ماهی دریاچه!
اگر نمیتوانی خورشید باشی، ستاره باش،
با بردن و باختن اندازه ات نمی گیرند.
همه ما را که ناخدا نمیکنند، ملوان هم میتوان بود.
در این دنیا برای همه ما کاری هست کارهای بزرگ،
کارهای کمی کوچکتر و آنچه که وظیفه ماست، چندان دور از دسترس نیست.
مادرم برایم افسانه می گفت...
پر از شیدایی زمانه؛ لبریز از افسونگری جانانه
و من غافل از گذر عمر؛ در کنار جویبار زمانه؛ تنها سراپا گوش بودم.
روزگار همچنان می نوشت و من شدم افسانه...
من در خیال خود آن رود خروشان بودم و جوانیم سنگهای صیغلی خفته در بستر روزگار.
اما من تنها افسانه ای از آن روزها و رودها بودم...
با خاطراتی خیس که دیگر با چشم جان هم خوانده نمی شدند.
من همان روزها هم افسانه ای کهنه بودم که
بارها و بارها در گذشته های دور نوشته و فراموش شده بودم و
غافل در تکراری جدید؛ از بوی ماندگی آن؛ سرمست می شدم و خیره در چشمان معصوم کودکم برایش افسانه می گفتم:
افسانه ی قدیمی زندگی را...
بهیانیهو جهمێو جه قهڵهم بهدهسا و لاینگیراو هۆرامانی جهبارهو رێکوزیاو پارێزهراو زوانی هۆرامی
هۆردهستا، ڕۆشنویرا، ئینسانه فهرههنگ دۆسهکا
مهردموو مهحالوو هۆرامانی
به سهربهرزی و شادیهوه هاگادارێ بیهیمێوه که بڕێو جه هامویرهکاما پهی ئاودارای ڕێخهکاو زوانی هۆرامی و لابهردهی وهرپهنگهکا، ئهنهوهئاردهی هازهو نویسهی و پارێزنای ئهدهبوو هۆرامانی قۆڵێشا هۆردهینێوه و ((رێکوزیاو پارێزهراو زوانی هۆرامی))شا نیانهره. دیارا ئینه ههنگامێوه بهرزه و شکۆدارهنه پهی ئهوهژیوای و ئهوهتهنای فهرههنگ و ئهدهبوو هۆرامانی؛ به تایبهت جه دنیا پهڕ تاف و شهپۆلهکهو ئارۆیهنه که به هۆڕوموو تێکنۆلۆژی و یاردی سیاسهتی، زوان و فهرههنگه کهمینهکا کهوتێنێنه گێجاوهو ئهوهتاویای. گرد ئهندیشه و زوانێوی بهشهری مشیوم پارێزیۆ. ئێمه به پاو زانست و مێعیار یا پیمانێ زوانشناسیێ، بهیاننامهکاو حقۆقوو بهشهری و بنهماکاو دیمۆکراسی، باوهڕما ههن که: هۆرامی زوانیوی وێپا و سهربهوێن و پیسهو ههر زوانێوی ئیژاو هۆرگێرتهی، ئهوهتهنای و گهشهدایا. ئی زوانه نه تهنیا جه ئێران و کوردستانهنه بهڵکوو لاو سازمانوو عێلمی- فهرههنگی مێللهته یۆوهبیهکاوه (یۆنسکۆ) به عێنوانوو زوانێوی زیننه و بهشێو جه میراسوو مهعنهوی بهشهری ئهژناسیان. پی بۆنهوه ئێمهیچ پێسهو جهمێو جه قهڵهم بهدهسا و لاینگیراو فهرههنگ و ئهدهبوو مهحاڵوو هۆرامانی ئهوپهڕوو سپاس و دهس وهشیما ههن پهی دهستهو پارێزهراو زوانی هۆرامی و وێما به بهشدار و پاڵپشتوو ئی ههرمانێ مزانمێ.
بورهان ئهختهر (بورهان هۆرامی). مهریوان
سوبحان ئهمینی. مهریوان
کوورش ئهمینی نۆتشه. مهریوان
ئۆمید حهبیبی. نۆتشه
ههڵاڵه حهلیمی. مهریوان
داریۆش رهحمانی. مهریوان
فاتێح رهحیمی. مهریوان
کامیل سهفهریان. مهریوان
سهرکهوت عهزیزی (نهبهز). مهریوان
محهمهد مستهفازاده. مهریوان
24/12/1389 ڕۆجیاری
6/03/2011 میلادی
شنهفتم دوور با لهیل زۆکــــامشهن
دۆشـــوار باڵای نهونهمــــــــامشهن
گیانم بۆ فێــــداش ئینهن عــهلاجش
چوونکه به هوونم تهژنهن مـهزاجش
ههنارهکی دڵ پهڕ جــه دانهی ئێش
پیشیای کوورهی نار عـــهشق وێش
به مهودای مۆژگان سووراخش کهرۆ
وه گهرمی نیشان دهمــــاخش دهرۆ
***
مهولهوی