شور و حال کودکی برنگردد دریغا...

یادم آمد
شوق روزگار کودکی
مستی بهار کودکی
یادم آمد
آن همه صفای دل که بود
خفته در کنار کودکی
رنگ گل جمال دیگر در چمن داشت
آسمان جلال دیگر. پیش من داشت.
شور و حال کودکی برنگردد دریغا
قیل و قال کودکی بر نگردد دریغا!!
به چشم من همه رنگی فریبا بود
دل دور از حسد من شکیبا بود
نه مرا سوز سینه بود
نه دلم جای کینه بود
شور و حال کودکی برنگردد دریغا
قیل و قال کودکی برنگردد دریغا
روز و شب دعای من بوده با خدای من
کز کرم کند حاجتم روا
آنچه مانده از عمر من به جا
گیرد و پس دهد به من دمی
مستی کودکانه مرا
شور و حال کودکی برنگردد دریغا
قیل و قال کودکی برنگردد دریغا!!

ده‌رمانوو زۆکامی...

شنه‌فتم دوور با له‌یل زۆکــــامشه‌ن

دۆشـــوار باڵای نه‌ونه‌مــــــــامشه‌ن

گیانم بۆ فێــــداش ئینه‌ن عــه‌لاجش

چوونکه‌ به‌ هوونم ته‌ژنه‌ن مـه‌زاجش

هه‌ناره‌کی دڵ په‌ڕ جــه‌ دانه‌ی ئێش

پیشیای کووره‌ی نار عـــه‌شق وێش

به‌ مه‌ودای مۆژگان سووراخش که‌رۆ

وه‌ گه‌رمی نیشان ده‌مــــاخش ده‌رۆ

***

مه‌وله‌وی

هه‌ڵه‌بجه...


هه‌ڵه‌بجه‌
شیعرێکی نوێ بوو

هیچ کات به‌ند نه‌کرا

له‌ سنووری قاڵبێکی شه‌ڕدا...

هه‌ر له‌ ڕازی گه‌روودا سووتا و

بوو به‌ شاکارێک،

له‌ ئازاری میلله‌تێکی ته‌نیا...

سامان شێخ ئیسماعیلی

ساحبوو داڵانی ( یاوه‌ر هه‌ورامی)

ئه‌ی خوا چن وه‌شا ساحبوو داڵانی

 که‌ری ته‌ماشاو کۆ کۆساڵانـــــــــــــی

نه‌سیم باوه‌رۆ بۆی عه‌تری شه‌وبۆ

به‌رزه‌ڵنگ شنیۆ گۆڵ گۆڵ نه سه‌ر کۆ

به‌ڕه‌زا به‌سۆ باقه‌نه که‌مــــــــــه‌ر

په‌لکێ هاڵه‌کۆک لوول وه‌رو نه سه‌ر

هـه‌راڵه بره‌می بارا جوانــــی

قــه‌تاره به‌سا ده‌مه‌و به‌یانی

سووره هه‌راڵه‌ی سوور بدۆ  دیاری

وه‌روه گـــره‌وۆ بــه شیـــنوو زاری

چنوور به‌ر به‌یۆ ناسک نه ده‌م خاک

بۆی گۆڵاو شانۆ کۆ که‌مه‌ر سه‌ر پاک

ئـا کات گۆراڵێ قــــه‌تاره بــه‌سا

ڕه‌نگــینش که‌را گـــردوو ئا کـه‌شـا

سه‌باره‌ت به جه‌ژنه‌و قۆربانی

قــوربان! قــوربانه‌ن، جـــه‌ژنه‌ن، شادییـه‌ن

ده‌س نه گـــه‌رده‌نـــه‌ن، ڕۆی ئــازادییــــه‌ن

هه‌ی ده‌س بۆس ده‌س بۆس وه‌ش نیگارانه‌ن

خــــه‌یر، پــابــۆس پابــۆس خـاتــر دارانــه‌ن

کـــۆن کۆشتــی‌و ، باردێی گوڵ‌ جه‌مینانه‌ن

هه‌ی سه‌ر، هه‌ی ئه‌رواح دڵ خه‌مینــانه‌ن

هــه‌ر که‌س گیان وه که‌ف په‌ی نیگارێـوه‌ن

هــــه‌ر یه‌ک قــــۆربـــانــی وه‌فــــادارێـــوه‌ن

سیــــوای ســــه‌ودایـــی هه‌راسانــه‌کـه‌ت

مــه‌حــرووم جـه که‌فته‌ی پای ئاسانه‌که‌ت

نــه پــه‌ی چــه‌م ســۆرمه‌ی گه‌رد پاڵاته‌ن

نــه پــه‌ی گیــان قــۆربان بـــه‌ژن بـــاڵاتــه‌ن

مــــه‌رد پــــه‌ی(‌ئۆسا ده‌ی)‌بێ‌درێغـه که‌ت

بســــم الله ته‌کبیــــر ده‌س بــه تێغــه‌که‌ت

په‌ی قۆربان که‌رده‌ی ناڵه‌ی نه‌ی ڕه‌نگ به‌ی

چێش مه‌بۆ ئه‌ر به‌ی؟ وه‌ی په‌ی مــن ئه‌ر نه‌ی

ســـــا تــــۆیچ مــــن وه‌ره ، وه قـــۆربانـی کـه

مــــــن وه قـــــۆربــانـــی ڕای ڕه‌بــانی کـــه

ئه‌وسا تۆیچ په‌ی وێت خــه‌یرێت کـه‌رده بۆ

منیـــــچ کــــه‌متــــه‌ر زووخ ده‌ردم وه‌رده بۆ

مــــه‌عــدوومـــی به‌دبه‌خت ناته‌مامه‌نی

ڕاســـه‌ن بێ ده‌وڵــه‌ت خـــه‌یاڵ خامـه‌نی

قــــۆربانی مشیــــۆ جـــه عـــه‌یب بـه‌ری بۆ

فیـــــدایـــی پــه‌ســه‌ند ڕای دڵبــــه‌ری بـۆ

تــۆ ‌پا شکستــه‌ی به‌ردی هــه‌رده‌ی ده‌رد

چه‌م کۆر مه‌ینه‌ت، ته‌ن زایف  ، ‌ڕه‌نگ زه‌رد

خـــــه‌یاڵێت کـــــه‌رده‌ن جــــه ڕووی نادانی

چ لایـــق وه تــــۆن  ڕوتبــــــه‌ی قــــۆربــانــی

 

«مه‌وله‌وی کۆرد»

شێعره‌و «نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد» جه «د. شه‌ریعه‌تی»

نمه‌زانوو دماو مه‌رگیم چێش مه‌بۆ

گه‌ره‌کم نیه‌ن بزانوو گۆزه‌ڵه وه‌ش که‌ر جه خاکوو جه‌سته‌یم چێش وه‌ش مه‌که‌رۆ

به‌ڵام فره په‌نه‌م وه‌شه‌ن که جه خاکوو بینێم فێقێوه وه‌ش که‌روو

وه ئا فێقه ده‌سوو  زارۆڵه هاروو هاجێوه بۆ

که زوو زوو ده‌موو وێش دلێ بینێمه‌نه تن بفشارۆ

وه وه‌رموو وه‌رمینه وته‌یه‌کا بژڵاونۆ

وه پی جۆره بماڕۆ بێ‌ده‌نگی مه‌رگینم


هۆرگێڵنای به هه‌ورامی : ن. ده‌وڵه‌تیاری