به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر سفر نکنی،
اگر کتابی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی،
اگر از خودت قدردانی نکنی.
به آرامی آغاز به مردن میکنی
زمانی که خودباوری را در خودت بکشی،
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند.
به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر برده عادات خود شوی،
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی،
اگر روزمرّگی را تغییر ندهی،
اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی،
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی.
تو به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر از شور و حرارت،از احساسات سرکش،
و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامیدارند،
و ضربان قلبت را تندتر میکنند،دوری کنی.
تو به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر هنگامی که با شغلت یا عشقت شاد نیستی، آن را عوض نکنی،
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی،
اگر ورای رویاها نروی،
اگر به خودت اجازه ندهی،که حداقل یک بار در تمام زندگیت
ورای مصلحتاندیشی بروی.
امروززندگی را آغاز کن!
امروز مخاطره کن!
امروز کاری کن!
نگذار که به آرامی بمیری!
شادی را فراموش نکن!
پابلو نرودا
ترجمه: احمد شاملو
متن خیلی جالبی بود من که واقعا متاثرشدم
سلام کاکه گیان
یانه ت ئه ودان بو
ئی شعری فره زه ریفه نه و
ئه من پار هوره مو گیلنه ینه به هه ورامی
دوی یه ری روی ته ر مه نیه ونه ش سه رو وبلاگه که یم
هه ر مانی
سلام دایی
زیبا بود
از کجا گرفتی؟
از یه جا گرفتم دیگه!!!!
سلام،متن خیلی زیبایی بود،بازم از این مطالب تو وبتون بزنید
با عرض سلام وخسته نباشید خدمت دوست عزیز
با مطلبی تحت عنوان ((تصوف بر شاهراه قرآن و سنت نقدی بر نوشته جمیل زینو )) به روزم. منتظر نظرات وانتقادات استادانه شما هستم.
ما را از دعای خیر خود فراموش نکنید.